सांग कसे फेडू उपकार तुझे आई ?
आहे मी सदैव तुझाच ऋणी आई.||ध्रु ||
तूच घेतले दोष सर्व माझे पदरी.
अनंताहून मोठे मन तुझे ;जडले या लेकरावरी.
सोसुनी त्रास नवमासांचा;वाढवले तुज उदारी.
नाळीशी हे नाते तुझे-माझे;जपलेस जन्मभरी.||१||
करुनीया कष्ट केलेस उभे;मज पायांवर मजला.
पाउले इविलेसे अढखळताना माझे; दिला स्वास नवेला.
काटा रुतता पायात माझ्या;अश्रु ग तुझ्या डोळ्यात कशाला?
ठेस जर लागली मजला;मग द्रावकता तुझ्या हृदयात कशाला?||२||
खर्च केले मजसाठी तू;आयुष्य तुझे सम्पूर्ण.
उपाशी तू असुनही का ठेवलेस मुखाशी माझ्या;पकवान्न पर्न?
ईश्वराची ही देणगी मजला;लाभली तुजरुपाने सुवर्ण.
सुकनार नाही वृक्ष हा कधीही ;तुज मायेचा तो जीर्ण.||३||
-:प्रनील गोसावी.
0 comments:
Post a Comment